stuart pearson

Stuart Pearson: Hedendaagse bard, "Mojave" weerspiegelt de Amerikaanse cultuur onder een goed verhaal met de woestijn als achtergrond (vertaald uit het Portugees)

door Daniela Farah - Roadie Music
Sommige producties zijn zo krachtig dat ze hun eigen sfeer creëren en andere werken kunnen beïnvloeden. "Mojave" is een van die albums die een sonische constructie bevat die zo indrukwekkend is dat het de luisteraar doorboort. We weten niet of het nieuwe werk van Stuart Pearson een film of een serie heeft over zijn invloed, maar het zou net zo goed kunnen. Er zijn tien nummers die zo goed geconstrueerd zijn dat ze een verhaal vertellen dat Amerikaanse nuances weerspiegelt.

De bard zet de toon die het album zal doordringen in "Like A House With Broken Windows". Zelfs degenen die nog nooit in een woestijn zijn geweest, kunnen de hitte voelen en de rook van de snelweg zien komen, de lichamen gebogen en moe, zichzelf beschermend tegen de zonnestralen. Het verhaal van het "huis met de gebroken ramen" is sterk, en zelfs als je de Engelse taal niet verstaat, is stoppen en aandacht schenken aan het verhaal het enige dat je hoeft te doen. Het laat zien hoe krachtig Stuarts werk is, wat een analogie maakt van het huis met de man.

De gefluisterde baszang van "Down the Ravine" wordt afgezet tegen de energieke, snelle beats. Zet een koptelefoon op om alle complexiteit van geluid te absorberen. Er klinkt koper en een oud telefoonachtig alarm dat op de achtergrond piept. "Dragging The Lake (on the Day of the Dead)" handhaaft het gefluister dat hier het idee van mysterie overbrengt dat de woestijn zelf omringt, zij het onder een cabaret-jazzritme dat burlesk en extreem aanstekelijk is.

In navolging van een lijn die dichter bij de Amerikaanse klassieker ligt, komt "Are They Digging Your Grave (or are they grave mine?)" aan met de geur van een hedendaagse western. De Amerikaanse bard vertelt verhalen met analogieën in een boeiend geluid, keert terug naar de vertelling met de diepte van iemand die spreekt vanuit de graven, maar reflecteert op het leven. "Tomorrow's Gonna Hunt You Down" is bijna een psychologische knaller, met de constante spanning om het pistool dichtbij te houden, zelfs op een discrete manier. Het gaat verder dan voorbereid zijn op het ergste, dat elk moment kan gebeuren.

"One Cut" doorbreekt de esthetiek die het album doordringt op een zeer complementaire manier. Gezongen door Hunter Lowry, die de compositie mede schreef, brengt het nummer een extreem vrouwelijk contrapunt, niet alleen vanwege de zachte en zachte stem van de zanger, maar omdat het de kracht weergeeft om de kwetsbaarheid van het leven te accepteren. Het is een romantische ballade, in de beste stijl van het woord, een relatie die wordt achtervolgd door de menselijke onvolmaaktheid van het leven.

Het uitstekende album bevat ook "You Don't See Me (Jimmy Crack Corn)", "The Interstate", "You Never Really Know" en "Dance Skeletons Dance". Stuart Pearson is de hedendaagse bard die in zijn Dark Americana echte verhalen uitbeeldt die in het vuur dansen met legendes.

lees op roadie-music.com